Bron: TUBANTIA
AGELO - Het is slechts een klein, dun boekje met losse velletjes papier, bijeengehouden in een bruinlederen, rimpelige kaft. Maar van onschatbare waarde voor de buurtschap Agelo. Want het bevat bijna 200 jaar geschiedenis van de Marke Agelo. Al zeker 80 jaar ligt het boekje veilig opgeslagen in de kluis van erve Scholten Linde; één van de zogeheten eigengeërfde boeren die rond 1500 in Agelo al worden genoemd onder de naam Brahaminck. „Ja, we zijn er heel zuinig op”, zegt Gerard Schutte. „Want”, vult Theo Scholte Lubberink aan, „het is het oudste tastbare stuk van onze historie, zeg maar de basis van ons bestaan.”
Dat het historische document door de Ageler boeren wordt bewaard is niet zo vanzelfsprekend. Het Historisch Cultureel Centrum in Zwolle deed 15 jaar geleden een serieuze maar vergeefse poging het markenboek in bezit te krijgen. De reactie van de boeren was eensgezind en vastberaden: ‘Dat book koomp Oagel nich oet.’ Gerard Schutte en Theo Scholte Lubberink kunnen er wel om lachen. Volgens de voorzitter respectievelijk bestuurslid van de Stichting Vrienden van Agelo zegt dat veel over de aard van de Agelose (boeren)bevolking. Gewend als ze zijn hun zaakjes zelf op te knappen en onderling te regelen. Want als één ding duidelijk wordt in het ’Maercken Boeck van Gr - Kl Aegel’ dan is het dat wel.
